Jury w składzie: prof. dr hab. Piotra Jedynak (prorektor UJ), dr hab. Weronika Świerczyńska-Głownia, prof. UJ (prodziekan Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej), dr Jakub Sowiński (ASP), Magdalena Walach (aktorka) oraz Adrian Ochalik (rzecznik prasowy UJ) wyłoniło laureatów z grona 53 uczniów, którzy przesłali prace.

Laudacje

I miejsce

Zofia Górska, laudacja dla książki Zaburzony umysł. Co nietypowe mózgi mówią o nas samych
I Liceum Ogólnokształcące im. króla Kazimierza Wielkiego w Bochni, opiekunka Renata Guzik

Maciej Pacek, laudacja dla książki Nie jesteś sam w domu
VII Liceum Ogólnokształcące im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie, opiekunka: Małgorzata Urbaniak

II miejsce

Paulina Ożarek, laudacja dla książki Historia naszej świadomości
XI Liceum Ogólnokształcące im. Marii Dąbrowskiej w Krakowie, opiekunka: Mirosława Bogacz

Anna Zięba, laudacja dla książki Czas uświęcony. Jakub de Voragine i „Złota Legenda”
I Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Orkana w Limanowej, opiekunka: Kinga Janczy

III miejsce

Aleksandra Graca, laudacja dla książki Narodowy populizm. Zamach na liberalną demokrację
II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, opiekunka: Anna Czepiec-Mączka

Projekty okładek

I miejsce

Faustyna Fura, projekt okładki Dinozaury odkryte na nowo. Jak rewolucja naukowa rewiduje historię
VI Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Krakowie, opiekunka: Izabela Żelazna

Na naszą decyzję o nagrodzeniu tej pracy wpłynęła trafna metafora łącząca świat prehistorii ze współczesnością. Spodobała nam się dominanta koloru zwracająca uwagę odbiorcy na to co na okładce najważniejsze. Doceniliśmy także umiejętnie użytą deformację (glitch) w typografii tytułu rymującą się z „komputerowością” przedstawienia dinozaura. W naszej ocenie ten projekt mógłby być, bez zmian, wdrożony przez wydawnictwo.

Martyna Jędrys, projekt okładki Paradoks dobra. Dlaczego jesteśmy tak dobrzy, skoro jesteśmy tak źli?
Liceum Ogólnokształcące Zakonu Pijarów im. ks. St. Konarskiego w Krakowie, opiekunka: Katarzyna Duda-Kaptur

Jury doceniło udane połączenie czytelnej i dobrze zhierarchizowanej typografii z wybijającą się na pierwszy plan, dynamiczną ilustracją. Prosta przykuwająca uwagę kompozycja zestawiona z agresywnym rysunkiem koncentrycznych linii świetnie puentuje treść książki.

II miejsce

Bartłomiej Barański, projekt okładki Nie jesteś sam w domu
Liceum Ogólnokształcące im. św. Rity Zgromadzenia Sióstr Augustianek w Krakowie, opiekunka: Joanna Gaweł

W tym projekcie doceniliśmy urodę odręcznej ilustracji, która nie popada w przegadanie lub dziecinność, pozostając czytelnym znakiem, przywodzącym na myśl najlepsze tradycje polskiego plakatu.

III miejsce

Julia Sebastjańska, projekt okładki Paradoks dobra. Dlaczego jesteśmy tak dobrzy, skoro jesteśmy tak źli
Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Augustyna Suskiego w Nowym Targu, opiekunka: Katarzyna Gąsienica-Wawrytko

Z początku nie byliśmy pewni czy odwołanie się do stylistyki rodem z japońskiej mangi pasuje do treści i czytelników tej książki. Ostatecznie przekonał nas wyrazisty pomysł i użycie symetrycznej kompozycji oraz właśnie ta, narracyjna, komiksowa odrębność ilustracji. Horror na okładce literatury popularnonaukowej — tego chyba jeszcze nie było.

Magdalena Tyrańska, projekt okładki Paradoks dobra. Dlaczego jesteśmy tak dobrzy, skoro jesteśmy tak źli
XI Liceum Ogólnokształcące im. Marii Dąbrowskiej w Krakowie, opiekunka: Mirosława Bogacz

Zaliczyliśmy ten projekt do najbardziej ryzykownych w sposobie ujęcia tematu. Uznaliśmy, że to lekkie przeszarżowanie po pierwsze oddaje świetnie gwałtowność ludzkiej natury, a z drugiej strony zawiera pewną dozę humoru. Brawo za bezpośredniość i odwagę.

Wyróżnienie

Weronika Boruch, projekt okładki Dinozaury odkryte na nowo. Jak rewolucja naukowa rewiduje historię
Zespół Szkół Ogólnokształcących i Technicznych im. Jana Szczepanika w Tarnowie, opiekunka: Iwona Gniewek

To był jedyny projekt, w którym autorka zaprojektowała zarówno pierwszą stronę, jak i grzbiet oraz tył okładki. Doceniliśmy też to, że umieszczona z tyłu ilustracja nie jest prostym powtórzeniem fragmentu obrazu głównego, ale uzupełnia go, tworząc tym samym anegdotę. Spodobała nam się wyrazista, przypominająca teatr cieni, kompozycja z centralnie umieszczonym tytułem. Okładka naszym zdaniem wpisuje się w najlepsze konwencje projektowania okładek do literatury popularnonaukowej poczytnych wydawnictw.